ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਕਲਾਕਾਰ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਮਾਰਕੀਟ ਪ੍ਰਾਈਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਫੀਸ ਮਿਲੀ ਹੋਵੇ। ਅਭਿਨੇਤਾ ਗੋਵਿੰਦਾ ਨਾਲ ਏਦਾਂ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਸਾਲ 2000 ਵਿੱਚ ਗੋਵਿੰਦਾ ਨੇ ਫਿਲਮ ‘ਜੋਰੂ ਕਾ ਗੁਲਾਮ’ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਵੀਹ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਰਿਲੀਜ਼ ਇਸ ਫਿਲਮ ਦੇ ਨਿਰਮਾਤਾ-ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਸ਼ਕੀਲ ਨੂਰਾਨੀ ਇਹ ਦਿਲਚਸਪ ਕਿੱਸਾ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਨੂੰ ਫਿਲਮ ‘ਬੜੇ ਦਿਲਵਾਲਾ’ ਦਾ ਕਾਫੀ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਚੀਚੀ (ਗੋਵਿੰਦਾ) ਨੂੰ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਫਿਲਮ ‘ਦਰਿਆਦਿਲ’ ਮੈਂ ਪਾਰਟਨਰਸ਼ਿਪ ਵਿੱਚ ਰਿਲੀਜ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਗੋਵਿੰਦਾ ਨਾਲ ਚੰਗੀ ਦੋਸਤੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਇਸ ਫਿਲਮ ਦੇ ਲਈ ਪੰਜ ਲੱਖ ਸਾਈਨਿੰਗ ਅਮਾਊਂਟ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਪਰ ‘ਬੜੇ ਦਿਲਵਾਲਾ’ ਵਿੱਚ ਨੁਕਸਾਨ ਦੇ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ‘ਜੋਰੂ ਕਾ ਗੁਲਾਮ’ ਦੀ ਮੇਕਿੰਗ ਦੌਰਾਨ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪੈਸੇ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਾਂਗਾ, ਇਸ ਦੇ ਬਦਲੇ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਜੋ ਲਿਖਵਾਉਣਾ ਹੈ, ਲਿਖਵਾ ਲਓ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਘਰ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਅਤੇ ਪੂਰੀ ਫਿਲਮ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਪੈਸਾ ਨਹੀਂ ਮੰਗਿਆ। ਬਿਨਾਂ ਪੈਸੇ ਮਿਲੇ ਕੋਈ ਐਕਟਰ ਡਬਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਡਬਿੰਗ ਵੀ ਕੀਤੀ।
ਰਿਲੀਜ਼ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਮੈਂ ਚੈੱਕਬੁਕ ਲੈ ਕੇ ਚੀਚੀ ਕੋਲ ਗਿਆ ਅਤੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਨਾਂਅ ਕੀ ਲਿਖਾਂ ਗੋਵਿੰਦਾ ਜਾਂ ਗੋਵਿੰਦਾ ਆਹੂਜਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਪੈਸੇ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦੇ। ਮੈਂ ਕਿਹਾ, ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਸਪੋਰਟ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਤਾਂ ਫਿਲਮ ਨਹੀਂ ਬਣਦੀ। ਉਸ ਜ਼ਮਾਨੇ ਵਿੱਚ ਗੋਵਿੰਦਾ ਦੀ ਫੀਸ 75 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਇਮੋਸ਼ਨਲ ਹੋ ਕੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਬਿਨਾਂ ਪੈਸੇ ਦਿੱਤੇ ਨਹੀਂ ਜਾਵਾਂਗਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਰਿਲੀਜ਼ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਬੰਬੇ ਦੇ ਖੇਤਰ ਤੋਂ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਕਮਾਈ ਮੈਨੂੰ ਦੇ ਦੇਣਾ। ਮੈਂ ਮੰਨ ਗਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ। ਬੰਬੇ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਕਮਾਈ ਉਨ੍ਹੀਂ ਦਿਨੀਂ ਸਵਾ ਕਰੋੜ ਸੀ। 75 ਲੱਖ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਸਵਾ ਕਰੋੜ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤੇ।