ਨੈਸ਼ਨਲ ਪੋਸਟ ਮੁਤਾਬਕ ਹਰਜੀਤ ਸਿੰਘ 12-13 ਸਾਲ ਦੇ ਅਰਸੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੁਬਾਰਾ ਕੈਨੇਡਾ ਆ ਗਿਆ ਹੈ ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ ਉਸਦੇ ਆਗਮਨ ਦਾ ਕਿੱਸਾ ਲਿਬਰਲ ਐਮ ਪੀ ਰਾਜ ਗਰੇਵਾਲ ਨਾਲ ਜੁੜ ਗਿਆ ਹੈ।
ਹਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਰਿਫਿਊਜੀ ਕਲੇਮੈਂਟ ਵਜੋਂ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਕਾਫੀ ਉਤਰਾਵਾਂ ਚੜਾਵਾਂ ਵਾਲੀ ਰਹੀ। ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਅਗਵਾ ਕਰਨ ਦੇ ਦੋਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ 1 ਮਿਲੀਅਨ ਡਾਲਰ ਤੱਕ ਦਾ ਕਰੈਡਿਟ ਕਾਰਡ ਫਰਾਡ ਕਰਨ ਦੇ ਦੋਸ਼ ਉੱਤੇ ਲੱਗੇ। ਕਰੈਡਿਟ ਕਾਰਡ ਫਰਾਡ ਲਈ ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਦੋਸ਼ ਕਬੂਲ ਵੀ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਖੈਰ, ਨੈਸਲਨਲ ਪੋਸਟ ਮੁਤਾਬਕ ਹਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੂੰ 2002 ਵਿੱਚ ਕੈਨੇਡਾ ਤੋਂ ਡੀਪੋਰਟ ਕਰਨ ਦੇ ਹੁਕਮ ਹੋਏ ਸਨ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਦੇ ਬਿਮਾਰ ਹੋਣ ਕਾਰਣ ਡੀਪੋਰਟੇਸ਼ਨ ਲਾਗੂ ਨਾ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕੀ। ਇਸ ਦਰਮਿਆਨ ਹਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ‘ਪੀਜ਼ਾ ਮਾਰਕੀਟ’ਨਾਮਕ ਪੀਜ਼ਾ ਸਟੋਰ ਖਰੀਦ ਲਿਆ। ਇਹ ਪੀਜਾ ਸਟੋਰ ਤਤਕਾਲੀ ਲਿਬਰਲ ਇੰਮੀਗਰੇਸ਼ਨ ਮੰਤਰੀ ਜੁਡੀ ਸਗਰੋ ਦੇ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇਣ ਦਾ ਕਾਰਣ ਬਣਿਆ। ਹਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੇਸ ਲੜਨ ਵੇਲੇ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਇਹ ਦੋਸ਼ ਲਾਏ ਸਨ ਕਿ ਜੂਡੀ ਸਗਰੋ ਚੋਣ ਪ੍ਰਚਾਰ ਵਾਸਤੇ ਉਸਦੇ ਸਟੋਰ ਤੋਂ ਮੁਫ਼ਤ ਪੀਜ਼ਾ ਲੈਂਦੀ ਰਹੀ ਹੈ। ਹਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਮੁਤਾਬਕ ਮੰਤਰੀ ਸਗਰੋ ਵੱਲੋਂ ਉਸਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਪੀਜੇ ਬਦਲੇ ਉਸਦੇ ਰਿਫਿਊਜੀ ਕਲੇਮ ਨੂੰ ਸਹੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਬੇਸ਼ੱਕ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਹਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਆਪਣੇ ਦੋਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਅਜਿਹਾ ਮੁੱਕਰਿਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਇਸ ਬਾਬਤ ਹਲਫੀਆ ਬਿਆਨ ਵੀ ਦਾਖਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਇਹਨਾਂ ਦੋਸ਼ਾਂ ਦੀ ਉੱਡੀ ਇਲਜ਼ਾਮਾਂ ਭਰੀ ਧੂੜ ਵਿੱਚ ਜੂਡੀ ਸਗਰੋ ਦਾ ਸਿਆਸੀ ਕੈਰੀਅਰ ਢੰਹਿੰਦੀ ਕਲਾ ਵੱਲ ਰੁੜ ਗਿਆ। ਉਸਨੂੰ ਮੁੜ ਕੇ ਕਿਸੇ ਲਿਬਰਲ ਸਰਕਾਰ ਵਿੱਚ ਮੰਤਰੀ ਬਣਨਾ ਨਸੀਬ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਫੇਰ 13 ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਇਸ ਕਿੱਸੇ ਦੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਦੁਬਾਰਾ ਲਿਬਰਲ ਐਮ ਪੀ ਰਾਜ ਗਰੇਵਾਲ ਦੀ ਉਸ ਚਿੱਠੀ ਨਾਲ ਜੁੜ ਗਈਆਂ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਹਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਵਿਜ਼ਟਰ ਵਜੋਂ ਆਉਣ ਲਈ ਲਿਖ ਕੇ ਦਿੱਤੀ। ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਕਬੂਲਣਾ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਰਾਜ ਗਰੇਵਾਲ ਨੇ ਹਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਲਈ ਇੱਕ ਆਮ ਸਿਫਾਰਸ਼ੀ ਪੱਤਰ ਹੀ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਜੋ ਐਥਨਿਕ ਕਮਿਉਨਿਟੀ ਦੇ ‘ਐਮ ਪੀ’ ਥੋਕ ਵਿੱਚ ਲਿਖਣ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹਨ। ਪਰ ਕਿਉਂਕਿ ਰਾਜ ਗਰੇਵਾਲ ਅਤੇ ਹਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੋਵੇਂ ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਕਾਰਣਾਂ ਕਰਕੇ ਮੇਨ-ਸਟਰੀਮ ਮੀਡੀਆ ਦੇ ਧਿਆਨ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਬਣਦੇ ਰਹੇ ਹਨ, ਸੋ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਜੁੜੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਦਾ ਖੁਰਾ ਖੋਜ ਕੱਢ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਇੰਮੀਗਰੇਸ਼ਨ ਐਕਟ ਵਿੱਚ ਸੁਰੱਖਿਆ, ਮਨੁੱਖੀ ਜਾਂ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ, ਸੰਗੀਨ ਜੁਰਮ ਅਤੇ ਮੁਜਰਮ ਗ੍ਰੋਹਾਂ ਦੀ ਮੈਂਬਰਸਿ਼ੱਪ ਵਰਗੀਆਂ ਕਈ ਮੱਦਾਂ ਹਨ ਜਿਹਨਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਕੈਨੇਡਾ ਦਾਖ਼ਲ ਹੋਣ ਉੱਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲੱਗਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਦਾਖ਼ਲਾ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਵੇਂ ਹੀ ਕਿਸੇ ਡੀਪੋਰਟ ਹੋਏ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਦੁਬਾਰਾ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਦੀਆਂ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਵੀ 100% ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ। ਚੇਤੇ ਰਹੇ ਕਿ ਹਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਤਿੰਨ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰਣ ਮਿਲੀ ਸੀ ਜਿਹਨਾਂ ਕੋਲ ਮਿਲਣ ਆਉਣ ਦਾ ਉਸ ਕੋਲ ਕਨੂੰਨਨ ਅਧਿਕਾਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਬਸ਼ਰਤੇ ਉਹ ਖੁਦ ਉੱਤੇ ਲੱਗੀਆਂ inadmissibility ਦੀਆਂ ਮੱਦਾਂ ਨੂੰ ਹਟਾ ਕੇ ਕੈਨੇਡਾ ਦਾਖਲ ਹੋਇਆ ਹੋਵੇ।
ਉਪਰੋਕਤ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹੋਏ ਦੋ ਤਿੰਨ ਮੁੱਦੇ ਵਿਚਾਰਨਯੋਗ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਪਹਿਲਾ ਕਿ ਕੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਦੋਸ਼ੀ ਕਰਾਰ ਦਿੱਤਾ ਵਿਅਕਤੀ ਸਦਾ ਲਈ ਸ਼ੱਕ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਵੇਖਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਨੈਸ਼ਨਲ ਪੋਸਟ ਵੱਲੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ? ਦੂਜਾ, ਕੀ ਇਸ ਮੁੱਦੇ ਦਾ ਰਾਜ ਗਰੇਵਾਲ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਜੁੜਨਾ ਉਸਦੇ ਸਿਆਸੀ ਕੈਰੀਅਰ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਵੇਗਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਰਾਜ ਨੇ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਅਲੋਕਾਰਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜੋ ਹੋਰ ਐਮ ਪੀ ਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋਣ? ਕੀ ਆ ਰਹੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਮੁੱਦਾ ਲਿਬਰਲਾਂ ਲਈ ਮੁਸ਼ਕਲ ਖੜੀ ਕਰੇਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਅਜਿਹੇ ਮੌਕਿਆਂ ਉੱਤੇ ਗੱਲ ਸਹੀ ਜਾਂ ਗਲਤ ਹੋਣ ਦੀ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਸਿਆਸੀ ਰੰਗਤ ਦੀ ਵਧੇਰੇ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।